Το κράτος εταιρεία

Του Γιώργου Ε. Γιακουμίδη

Η “αριστερή” (λέμε τώρα...) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διάγει τον βίον της πλήρως υποταγμένη στις εντολές των Γερμανών. Πορεύεται πλησίστια προς το αμφισβητούμενο μέλλον μιας μείωσης του εθνικού μας χρέους, που διαδίδουν πως αναμένεται να μειωθεί. Επίσης αφήνουν να εννοηθεί πως παριστάνουν τα “καλά παιδιά” προς τους δανειστές, επειδή οι προηγούμενες απόπειρες να δείξουν πως το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, απέτυχαν κάτω από την απειλή ενός αναγκαστικού grexit. Τα “καλά παιδιά” νομοθέτησαν ακέραια ότι τους ζητήθηκε να νομοθετήσουν, προκειμένου να πείσουν τους δύσπιστους δανειστές πως εφαρμόζουν ότι ακριβώς τους ζητήθηκε. Όμως επειδή πιστεύουν πως και το δικό τους Μνημόνιο θ’ αποτύχει (όπως απέτυχαν και τα προηγούμενα) μας ζητούν να κάνουμε τα στραβά μάτια και να υπομένουμε. Να υπομένουμε και να περιμένουμε μέχρι να αποδειχτεί η αποτυχία και μέχρι να αρχίσει η διαπραγμάτευση της μείωσης του υπέρογκου εθνικού μας χρέους.... 

Ιδιοφυές σχέδιο ή απέραντη ανοησία;

Όλα τα εισπρακτικά μέτρα που νομοθετήθηκαν έχουν σκοπό να μαζέψουν και το τελευταίο ευρώ από την χειμαζόμενη αγορά. Μόνο που ότι και να μαζέψουν   , είναι σε όλους γνωστό πως δεν πρόκειται να πετύχει κανένα στόχο. Επειδή πολύ απλά δεν υπάρχουν στην αγορά τα χρήματα που σχεδίασαν να μαζέψουν. Είναι το ίδιο, σαν να ζητάς να πάρεις τα παπούτσια από κάποιον που είναι ξυπόλυτος!

Οι πιο επιφανείς οικονομολόγοι του κόσμου, πολυβραβευμένοι για τις γνώσεις τους και νομπελίστες οι περισσότεροι, δηλώνουν εδώ και χρόνια πως τα Μνημόνια που επιβλήθηκαν κι επιβάλλονται στην Ελλάδα είναι ανώφελα και άχρηστα. Δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα του ελληνικού χρέους κι επιπλέον είναι επικίνδυνα για την οποιαδήποτε κοινωνία. Τότε εύλογα γεννιούνται ερωτηματικά: - γιατί γίνονται όλα αυτά μ’ αυτούς τους ταπεινωτικούς τρόπους; που το πάνε; ποιό είναι το σχέδιό τους και γιατί επιμένουν τόσο πολύ;

Η απάντηση αρχίζει και σχηματίζεται στην πορεία του χρόνου και είναι πολύπλοκη, σύνθετη και σταδιακή: η έννοια του κράτους όπως την γνωρίζουμε θα πάψει να υπάρχει. Το κράτος - προστάτης των πολιτών του, το κράτος - πάροχος ενέργειας, εργασίας, ασφάλισης, υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης και λοιπών παροχών έχει αποτύχει (κατά τους ιθύνοντες νόες των μνημονίων και της εφαρμογής των απαιτούμενων κι επιβαλλόμενων μεταρρυθμίσεων) και γι’  αυτό θα μεταβληθεί. Θα αλλάξει. Θα μετασχηματιστεί σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία ή κατά τα πρότυπα μιας τέτοιας εταιρείας. Δεν χρειάζονται Συντάγματα με την έννοια που όλοι γνωρίζουμε αλλά Συντακτικές κυβερνήσεις, ομογενοποιημένες ιδεολογικά με μια ανάμιξη δήθεν αριστερών, δεξιών και ετερόδοξων θεωριών, χτυπημένες στο εκλογικό μίξερ όπως το λαδόξιδο. Δεν είναι απαραίτητη η έννοια της πατρίδας - μητέρας αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση περιέχει και υπερέχει των πατρίδων μελών της, ως συνεταιρισμός εθνικών μειονοτήτων πλέον. Δεν χρειάζεται (προς το παρόν) στρατός να φυλάγει τα σύνορα. Υπάρχει το ΝΑΤΟ και η FRONTEX  και τα Νατοϊκά Στρατηγεία της Νάπολι και της Σμύρνης που προΐστανται  και επιβλέπουν, μεταξύ άλλων, και το ελληνικό Στρατηγείο της Λάρισας. Δεν χρειάζεται η ιστορία, η δημοτική παράδοση και η συνέχεια του λαϊκού πολιτιστικού προσανατολισμού στην προστασία και στη διατήρησής της. Ο διαγωνισμός της Eurovision και το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Champions League γίναν η χαρά των λαών, όπου καλλιεργείται η παγκοσμιοποίηση και η σύνθλιψη οποιασδήποτε εθνικής ιδιαιτερότητας. Δεν διαγωνίζονται φανέλες ποτισμένες με τα χαρακτηριστικά των λαών αλλά ανώνυμες εταιρείες, πολυεθνικές, οικονομικά παντοδύναμες και προπαντός πετυχημένες με εκατομμύρια πιστών να τις ακολουθούν. 

Εδώ είναι και το κλειδί των μεταρρυθμίσεων ενός κράτους προστάτη σε κράτος - εταιρεία. Το περισσότερο προβεβλημένο κράτος - εταιρεία είναι η Γερμανία. Οικονομικά παντοδύναμη προβάλλεται μέσα από εμπορικά ονόματα μεγάλης και παγκόσμιας καταναλωτικής αξίας:  Mersedes Benz, Siemens, Bosh, Volkswagen, Bayern, Lidl, Krupp, Claas, Adidas, αλλά και αμέτρητων άλλων brand names που κυριαρχούν στην καθημερινή μας ζωή. Προπαγανδίζουν ένα μοντέλο όπου το κράτος υπάρχει για να διαμορφώνει το γόνιμο έδαφος, ώστε να ανθίσουν και να γιγαντωθούν οι εταιρείες. Το κράτος - εταιρεία όμως δεν ανταγωνίζεται τις εταιρείες της εθνικότητάς του. Αντίθετα παραδίδει σ’  αυτές όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες ώστε οι υπήκοοί του να γίνονται υπάλληλοι των ιδιωτικών και πολυεθνικών εταιρειών, πλήρως ελεγχόμενοι ψυχή τε και σώματι. Είναι η ψυχοσύνθεση των Γερμανών και η σύμφυτη αφετηρία τους με την ιδεολογία Χίτλερ και τους Ναζί που τους ωθούν σε παγκόσμια κυριαρχία που τους έφερε και στην πλάτη μας. Μπορεί να μη μεταχειρίζονται τις ακρότητες του Χίτλερ στην ένταση και στην έκταση που εκείνος χρησιμοποίησε αιματοκυλώντας τον κόσμο, αλλά δεν ξέρουμε τι θα πράξουν αύριο, στο εγγύς ή μακρινό μέλλον!

Η Γερμανία ως κράτος - εταιρεία αποτελεί το υπόδειγμα που ζητά να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ελληνικό κράτος προορίζεται να μετασχηματιστεί (πρώτο από τα υπόλοιπα) σε κράτος - εταιρεία. Όλη η χώρα σχεδιάζεται να μετατραπεί σαν ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Την ιδιοκτησία του εμπορικού κέντρου καθώς την διεύθυνση και την επίβλεψή του κρατά το κράτος - εταιρεία. Που υπαγορεύει ποια αγροτικά προϊόντα θα καλλιεργούνται, ποιοί μεταποιητικοί κλάδοι θα λειτουργήσουν, ποιες υπηρεσίες θα επιτρέπονται και τέλος ποιό εμπόριο θα διεξάγεται. Η δημόσια περιουσία των πολιτών θα δοθεί σε ιδιώτες. Σε ιδιώτες επίσης θα δοθεί ο έλεγχος της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των πανεπιστημίων, της υγείας, της εκπαίδευσης, των ακτών, των λιμανιών, του ΟΣΕ, του νερού αλλά και του αέρα! Ο μέσος πολίτης καλείται να εργάζεται και να πληρώνει για όλα. Δεν μπορεί να πληρώσει; θα πάει στη φυλακή, θα του επιβάλλονται κυρώσεις και δεν θα μπορεί να ξεμπλέξει ποτέ! Υπενθυμίζω πως επί Χίτλερ είχε απαγορευτεί και είχε ποινικοποιηθεί η παραίτηση από την εργασία! 

Οι πολίτες - ιδιωτικοί υπάλληλοι ζουν στο έλεος των αφεντικών. Τα αφεντικά - λεφτάδες, σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία, εξαγοράζουν τα μικροαφεντικά. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και το κράτος - εταιρεία προστατεύει κι ευνοεί μόνο το κεφάλαιο που είναι χρήσιμο για τον κερδοφόρο ισολογισμό του κράτους - εταιρεία.

Στο επόμενο η συνέχεια....

ΠΗΓΗ: εφημερίδα Ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Αμπελοκήπων - Νέας Μενεμένης