Η Κεντροαριστερά, η «τράπουλα» και οι παίκτες…

Του Σωτήρη Μανιάτη

Είναι σαφές ότι από τις ευρωεκλογές κερδισμένος βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κατέγραψε μια διαφορά από τη Ν.Δ. σχεδόν τεσσάρων μονάδων, αλλά κυρίως διατήρησε τις δυνάμεις του, δείχνει να τις περιχαρακώνει, επιδιώκοντας βέβαια να βρει και υποστηρικτές για την επόμενη αναμέτρηση και τη διεκδίκηση της διακυβέρνησης της χώρας.

Παράλληλα, όμως, με την εξαφάνιση της ΔΗΜΑΡ έχασε έναν (ίσως και τον μοναδικό) πιθανό μελλοντικό συνεργάτη. Οι επίσης αντιμνημονιακοί ΑΝ.ΕΛΛ., ακόμα κι αν δεν έδειχναν σημάδια κατρακύλας, θα ήταν δύσκολο να είναι αύριο ο μοναδικός εταίρος της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ετσι κι αλλιώς δεν διαφαίνεται δυνατότητα αυτοδυναμίας κανενός. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Οι… ανατροπές. Γιατί το εκλογικό αποτέλεσμα είναι τέτοιο που μπορεί να οδηγήσει και σε άλλα μονοπάτια…

Η αυξητική συσσώρευση δυνάμεων στο νέο σχήμα με το οποίο εμφανίστηκε ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ, στην Ελιά δηλαδή, με την παράλληλη αποδυνάμωση της Ν.Δ., είναι εμφανές ότι θα οδηγήσει σε μια νέα συμφωνία μεταξύ των δύο εταίρων της συγκυβέρνησης. Μόνο που τώρα είναι πιθανότερο η συμφωνία να γίνει με την Ελιά και όχι με το ΠΑΣΟΚ, κάτι που σημαίνει ότι η κυβερνητική πλειοψηφία θα ενισχυθεί εντός του Κοινοβουλίου. Ηδη οι δηλώσεις, για παράδειγμα, του Ανδρέα Λοβέρδου σε τηλεοπτικά πλατό έδωσαν το στίγμα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Το σίγουρο είναι ότι η «τράπουλα» του χώρου της λεγόμενης Κεντροαριστεράς βρίσκεται πλέον στην Ελιά και στα χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου από τον οποίο θα εξαρτηθεί (κυρίως) και η περαιτέρω συμφωνία με τη Ν.Δ. Ηδη τα πρώτα ανοίγματα ακόμα και από στελέχη της ΔΗΜΑΡ, η οποία υπέστη καθίζηση, είναι εμφανή, ενώ σύντομα αναμένεται προσκλητήριο και προς την κίνηση των 58. Στελέχη της Ελιάς άρχισαν από την πρώτη στιγμή την επαναπροσέγγιση των διασκορπισμένων δυνάμεων του χώρου, ενώ πιθανή είναι η προσέγγιση και του Ποταμιού. Αλλωστε δεν είναι τυχαία αρχικά η θετική αναφορά του Μάρτιν Σουλτς προς το Ποτάμι και η απόφαση μετέπειτα των ευρωβουλευτών του κόμματος να ενταχθούν, έστω και ως ανεξάρτητοι, στην Προοδευτική Συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών.

Προϋπόθεση βέβαια είναι ο Ευάγγ. Βενιζέλος να εγκαταλείψει τη γνωστή του τάση να επισκιάζει (για να το θέσω… κομψά) τα πάντα, ώστε η συζήτηση για την Κεντροαριστερά να γίνει σε ένα τραπέζι, με ανοιχτά χαρτιά, επί ίσοις όροις και ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις, για να γνωρίζει κανείς με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Θα πρέπει ορισμένοι να κάνουν στο πλάι ή ακόμα και στην άκρη και να αφήσουν χώρο ανοιχτό, ώστε να αναπτυχθούν ιδέες, θέσεις και προτάσεις με τις οποίες μπορεί να έχουν και διαφωνίες.

Οι κατέχοντες τη μόνη και απόλυτη αλήθεια ευτυχώς μας τελείωσαν και θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους διάθεση συνεργασίας και αναζήτηση κοινής συνισταμένης σε μια σειρά σημαντικών ζητημάτων που αφορούν τον ήδη εξαντλημένο πολίτη. Και σε αυτή την αναζήτηση δεν χωρούν εγωισμοί, αμοραλισμός, νοοτροπίες εξουσιομανίας και πάει λέγοντας. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι κανείς δεν έχει στα χέρια του την «πίτα» για να τη μοιράσει. Αντίθετα, όλοι είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν κομμάτια για να συμπληρωθεί η «πίτα», την οποία και πρέπει επιτέλους να φροντίζουν να την κρατούν ολόκληρη.

Και πρέπει και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν τα ώτα τους ανοιχτά, καθώς, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον, δεν διαφαίνεται η δυνατότητα αυτοδυναμίας κάποιου χώρου και θα απαιτηθεί η αναζήτηση συνεργασιών για τη διακυβέρνηση της χώρας. Κι αυτές μπορεί να μη γίνουν άμεσα, εντός του καλοκαιριού όπως σκέφτονταν ορισμένοι, αλλά δεν θα αργήσουν και τόσο πολύ.

Ανάλογη πορεία θα χαράξουν και τα στελέχη του ευρύτερου χώρου της Κεντροδεξιάς. Δεν αποκλείεται πλέον η επιστροφή του «νοικάρη της γαλάζιας πολυκατοικίας» Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος με τον ΛΑΟΣ εμφάνισε και πάλι δυνάμεις επανασυσπείρωσης ενός ακροδεξιού κομματιού που φαινόταν χαμένο. Πρόσωπα και κινήσεις που εμφανίζονταν αποστασιοποιημένα προεκλογικά, φαίνεται να προσεγγίζονται εκ νέου καθώς το σκηνικό αλλάζει και όλοι θα επιχειρήσουν να επανατοποθετηθούν σε αυτό που δημιουργείται.

Μπορεί όλοι να θεωρούν τα μπάνια του λαού ιερά, ωστόσο η κινητικότητα είναι μεγάλη και σύντομα θα έχουμε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις σε όλο το φάσμα. Ο ρόλος όσων πιστεύουν στην ευρύτερη Κεντροαριστερά θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις και τις συμμαχίες που είναι απαραίτητο επιτέλους να αναζητηθούν χωρίς αποκλεισμούς και καπελώματα. Μπορεί άραγε το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα να οδηγήσει σε ένα ευρύ, ισχυρό μέτωπο που θα αλλάξει τις πολιτικές οι οποίες ασκούνται, προς όφελος των πολιτών; Κοντός ψαλμός…

http://www.efsyn.gr/