Tα μεγάλα… αν της ελληνικής κρίσης


Του Τάσου Παππά

Αν ο Γ. Παπανδρέου ακολουθούσε τη συμβουλή του Ντομινίκ Στρος-Καν και ζητούσε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας με αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του ελληνικού χρέους στον σωστό χρόνο και με τον σωστό τρόπο (γενναίο κούρεμα), τι θα γινόταν άραγε; Αν ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, όταν ο Γερμανός ομόλογός του απέρριψε κάθε σκέψη για κούρεμα με τη φράση «Γιάννη, ξέχνα το», αυτός του απαντούσε «Βόλφανγκ, ξέχνα το εσύ ότι θα το ξεχάσω», τι θα είχε συμβεί; Πρόκειται για την πιο δημοφιλή υπόθεση εργασίας που έχει απασχολήσει, όχι μόνο το εγχώριο πολιτικό προσωπικό, αλλά και τους ξένους ειδικούς. Η αναμέτρηση με τα «αν» είναι μια γοητευτική διαδικασία που δίνει την ευκαιρία στους εμπλεκόμενους να ξεδιπλώσουν τη φαντασία τους. Ωστόσο, στην περίπτωσή μας, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι αναδρομικής διαύγειας, αλλά με εκτιμήσεις που ερείδονται σε στοιχεία και γεγονότα.

Η πλευρά που υποστηρίζει ότι δεν υπήρχαν περιθώρια διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, γιατί η χώρα ήταν ένα βήμα πριν από τον γκρεμό, επικαλείται τις αρνήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αν επιμέναμε, λένε, θα πηγαίναμε σε σύγκρουση με υπέρτερο αντίπαλο, θα οδηγούμασταν σε ασύντακτη χρεοκοπία και αυτό θα προκαλούσε μεγάλα δεινά στον τόπο και τους πολίτες. Αν δεν κάναμε, ισχυρίζονται, ό,τι μας έλεγαν θα είχαμε την τύχη της Αργεντινής. Αλλωστε, συνεχίζουν, η Κύπρος που τόλμησε να αντισταθεί, το πλήρωσε με σκληρότερο πρόγραμμα σε σχέση με αυτό που είχε αρχικώς προβλεφθεί.

Η άλλη πλευρά πιστεύει ότι όταν πηγαίνεις σε μια διαπραγμάτευση έτοιμος να παραδοθείς, το μόνο που μπορείς να διεκδικήσεις είναι η βελτίωση των όρων αιχμαλωσίας σου. Αναφέρει ότι η ελληνική κυβέρνηση όφειλε να παίξει το χαρτί του συστημικού κινδύνου και να συνδέσει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ με την κατάρρευση της ευρωζώνης, για να εξασφαλίσει καλύτερη συμφωνία. Προς ενίσχυση της επιχειρηματολογίας της επιστρατεύει τις απόψεις πολλών εμπειρογνωμόνων, την αναγνώριση από το ΔΝΤ των λαθών που έγιναν και στη σύνταξη και στην εφαρμογή των μνημονίων, κυρίως όμως την πρόσφατη δήλωση της Γερμανίδας καγκελαρίου Α. Μέρκελ στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου, σύμφωνα με την οποία, «αν αποχωρούσε η Ελλάδα από την ευρωζώνη, σε σύντομο χρόνο θα ακολουθούσαμε και οι υπόλοιποι».

Δεν θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ποια από τις δύο στρατηγικές ήταν η επιβεβλημένη – εκτός αν η ιστορία επαναληφθεί με μια άλλη κυβέρνηση στο τιμόνι, σε συνθήκες όμως πολύ διαφορετικές, αφού η χώρα έχει δεθεί πισθάγκωνα και οι δανειστές έχουν επεξεργαστεί σχέδια που θα περιορίσουν τις συνέπειες ενός Grexit. Ωστόσο, αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι τα μνημόνια ευθύνονται για την ανθρωπιστική κρίση που βιώνει η Ελλάδα. Περί αυτού δεν υπάρχει κανένα «αν».
ΠΗΓΗ: εφημερίδα των Συντακτών

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κυκλοφορεί ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ ο κουτσοφλέβαρος...

Κυκλοφορεί ο Χριστουγενιάτικος ΚΑΤΟΙΚΟΣ!

Κυκλοφορεί ηλεκτρονικά ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Νοεμβρίου!