Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το αίμα στο δρόμο...


του Πάνου Θεοδωρίδη
Μήπως, συμπατριώτες μου, Αθηναίοι του κέντρου, αρχίσατε να καταλαβαίνετε λίγο περισσότερο τους γύφτους, που όταν ένα γυφτσέλι σκοτώνεται στην άσφαλτο μαζεύονται οργισμένοι και κάνουν θερινά τα σύνορα των συνοικιών τους;  Ή δε χαμπερίζετε και τρέχετε σύμφωνα με τη μόδα και τους δήθεν ελληναράδες και τα ρίχνετε στους μαύρους και στους εξωτικούς που φταίνε για τη βίαιη εγκατάλειψή σας; Επίτηδες λέω «γύφτους», επειδή προσώρας είναι γύφτοι και δεν θα την γλυτάρετε «ανθρωπιστί» και «οικολογί» και «πολιτικωσορθί» λεγοντάς τους Ρομ και Ρομά και ώ, ασφαλώς, αιωνίως ισοτίμους κατοίκους της αιωνίας Ελλαδας. Στη χώρα μας, αρκεί να πούμε κάτι ΟΠΕΚΕΠΕ και νομίζουμε ότι είναι μια σοβαρή υπηρεσία που παράγει έργο. Κι όταν ένας πολιτικός δηλώνει πόσο συγκροτημένη είναι η Πολιτεία μας, πάλι τον πιστεύετε, επειδή είστε πολίτες στα χαρτιά, μόνον στα χαρτιά και οι κυβερνήσεις δε σας γουστάρουν και σας εκδικούνται όταν δεν μπορούν να σας μαστεύουν.
Υπάρχουν δέκα χιλιάδες αβρές λύσεις να συνυπάρξετε με τους «ξένους» σας, αλλά λόγω αψιλίας που απαγορεύει τα δήθεν έργα που προτείνουν οι καταφερτζήδες, πέφτετε στη λούμπα και στα νύχια της «ολοκληρωμένης μελέτης και ανάπλασης» που θα φέρει λεφτά μόνο σε μερικούς. Οι καλες λύσεις, σας στέλνω χαιρετίσματα, είναι τζαμπέ, είναι φτηνές. Αν την επιδότηση μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης τη δίνανε για να φτιάξουν βρύσες με ζεστό νερό από ηλιακό θερμοσίφωνα και χαμάμια για τους «γύφτους», θα ήταν μια άλλη Ελλάδα η Ελλάδα μας. Ετσι και οι ξένοι μας: θέλουν βοήθεια για να ζήσουν, όχι για να διαπράττουν εγκλήματα. Να τους δώσουμε χώρους να εμπορεύονται και να τους μάθουμε τέχνες να γλιτώσουν από τις μαφίες τους. Να τους παραχωρήσουμε περίπτερα άδεια και πράσινες κάρτες, και να παίρνουν από την ΕΒΓΑ της γειτονιάς τους με δύο ευρώ ημερησίως την καθημερινή τους ασφάλεια. Να τους δώσουμε να φτιάχνουν κηπάκια με ζαρζαβάτια στους ακάλυπτους των πόλεων. Αλλά δε θα το κάνουμε, επειδή είμαστε συντεταγμένη Πολιτεία. Και τώρα που η Πολιτεία «νέμα πάρε» (ντεν έκει λεφτά) θα σας αντιμετωπίζει όλο και πιο συχνά, ως γύφτους. Μέχρι να σκάσετε από τη ζωή στο περιθώριο και να κάνετε θερινή τη γειτονιά σας κάθε φορά που οι άθλιοι των Αθηνών θα μαχαιρώνουν ένα δικό σας γείτονα επειδή κιαλάρισαν την μηχανή του και θα την πουλησουν σε άλλους άθλιους. Αφήστε το πρόβλημα στον αστυνόμο και στον δήμαρχο και τα βγάλατε τα λεφτά σας. Μόνον η ποίηση θα ανακουφίζει ενίοτε, συγκρατώντας το σπασμένο γυαλί μέσα στο αίμα σας, αφού μόνον όταν «ο μαύρος καβαλάρης που μας κυβερνά» έρχεται και ζητά το φόρο του. Τώρα καταλαβαίνουμε πως «η γής δεν έχει κρικέλια». Το έχει γράψει ο Γκάτσος, το έχει τραγουδήσει η Νταντωνάκη, πάνω σε μουσική του Χατζιδάκι: «Σαράντα παληκάρια, στην άκρη του γιαλού/ εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού». Επειδή στο βάθος των δακρύων μας είναι ένα ορφανό βρεφουδάκι, αβάπτιστον, κι αυτή η αθωότητά του, μας φορτώνει το αίμα στο δρόμο.
αναδημοσίευση απο: εφημερίδα ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κυκλοφορεί ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ ο κουτσοφλέβαρος...

Κυκλοφορεί ο Χριστουγενιάτικος ΚΑΤΟΙΚΟΣ!

Κυκλοφορεί ηλεκτρονικά ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Νοεμβρίου!