Βασικές Κατηγορίες...

Επιβάτες του πλοίου "Σφενδόνη" διηγούνται...

Άνθρωποι με διαφορετική καταγωγή, διαφορετικά ενδιαφέροντα, διαφορετικό επάγγελμα, απ’ όλες τις ηλικίες. Οι επιβάτες της Σφενδόνης μπορεί να μην γνωρίζονταν ποτέ μεταξύ τους, αν δεν τους ένωνε ένας κοινός σκοπός: Να γίνουν μέρος της προσπάθειας να σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας. Τι τους έφερε ως εδώ; Πέντε από αυτούςδιηγούνται την ιστορία τους. Τζουζέπε Φαλίσι: ο αναρχικός τενόρος «Πρωτοπήγα στη Γάζα με το πλοίο Dignity και την ξαναεπισκέφτηκα μαζί με το Βρετανό βουλευτή Τζορτζ Γκάλογουεϊ. Αυτό που ένιωσα όταν έφτασα ήταν καλύτερο απ’ το συναίσθημα σε κάθε Σκάλα του Μιλάνου, σε κάθε Κόβεντ Γκάρντεν. Και στην Ιταλία λέμε: “δεν υπάρχει δύο χωρίς τρία” –έπρεπε να πάω και τρίτη φορά». «Πολιτικά, ανήκω στο χώρο της αναρχίας, αν κι έχω ευρύτερες παρέες. Για τους καλλιτέχνες, όμως, πιστεύω ότι είναι τυφλωμένοι. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κάνουν φωνητικές ασκήσεις, να τραγουδήσουν καλά, να κλείσουν καλά συμβόλαια. Εγώ λατρεύω το τραγούδι, αλλά μου είναι αδύνατο να κλείσω τα μάτια. Είναι σαν να μας έχουν κάνει μάγια, έτσι όπως έχουμε τυφλωθεί από την τηλεόραση και την προπαγάνδα. Νομίζουμε ότι η ζωή ενός παιδιού στο Ιράκ δεν είναι ίση με τη ζωή ενός παιδιού στο Τέξας ή την Ιταλία. Όλοι όμως είμαστε άνθρωποι, που ζούμε για λίγα χρόνια σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Πρέπει να κάνουμε το καλύτερο για να αποφύγουμε το χειρότερο». «Το Παλαιστινιακό για μένα είναι ίσως το κεντρικότερο ζήτημα στον κόσμο. Αυτή η μικρή χώρα κουβαλάει στην πλάτη της τα βάρη του πλανήτη. Και πολύς κόσμος αδιαφορεί για τις συνεχιζόμενες σφαγές, την καθημερινή καταπίεση, τις προσβολές ακόμη και των πιο βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι’ αυτό κι επικοινώνησα με την πρωτοβουλία για τη Γάζα, όταν έμαθα για εκείνη» «Το καράβι με γοητεύει γιατί το βλέπω ως έκφραση της κοινωνίας των πολιτών. Είναι δημιουργικό, είναι σχεδόν καλλιτεχνικό. Και, το να σπάσουμε την πολιορκία της Γάζας είναι σαν να σπάμε τα μάγια που σας ανέφερα νωρίτερα». Έντουαρντ Μπεκ: ο ανήσυχος Αμερικανός «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήμουν αλεξιπτωτιστής στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Πόλεμο της Κορέας, και πέρασα 32 χρόνια στη διπλωματική υπηρεσία των ΗΠΑ. Τώρα είμαι συνταξιούχος». «Ο διπλωμάτης έχει δύο δουλειές: Να μεταφέρει στην ξένη κυβέρνηση όσα λέει η δική του (που είναι το εύκολο κομμάτι) και να μεταφέρει στην κυβέρνησή του τις απόψεις των υπολοίπων. Όταν εργαζόμουν στον Αραβικό κόσμο, άρχισα να μεταφέρω στις ΗΠΑ τις απόψεις του κόσμου, για το πόσο κακή είναι η κατάσταση στην Παλαιστίνη –γεγονός που με έκανε, φυσικά, αντιδημοφιλή. Τότε κατάλαβα, επίσης, ότι άσχημα πράγματα συμβαίνουν στο Ισραήλ (και θα συνεχίσουν να του συμβαίνουν) εξαιτίας των όσων κάνει στην Παλαιστίνη. Αυτό που θα ήθελα είναι να μειώσω την πιθανότητα το Ισραήλ να μετατρέψει τον τωρινό χαμό σε καταστροφή». «Λόγω δουλειάς, έχω περάσει πολλά χρόνια μιλώντας για το Παλαιστινιακό–με τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς, τους Ισραηλινούς, τους Παλαιστίνιους, την Ιορδανία, τη Συρία, το Λίβανο. Και, όταν έμαθα για το καράβι είπα “κάτι γίνεται εδώ”. Είναι κάτι που μπορείς να δεις, κάτι απτό – γι’ αυτό ήρθα». «Αν μας αφήσουν να σπάσουμε την πολιορκία, θα ακολουθήσουν κι άλλα καράβια. Όμως δεν μεταφέρουμε πολεμικό υλικό – δεν θα χτυπήσουμε τους Ισραηλινούς με τα αναπηρικά καροτσάκια. Ίσα - ίσα, το να φτάσει το φορτίο μας στη Γάζα είναι καλό για το Ισραήλ. Αν βρεθώ ενώπιος ενωπίω με κάποιον ισραηλινό στρατιώτη θα τον αντιμετωπίσω με μια φράση του Σιμόν Πέρες: “Ο δρόμος που έχει πάρει το Ισραήλ είναι ο δρόμος προς την καταστροφή”». Χαλέντ Καμπάνι: όχι μόνο «ιατρικές υποθέσεις» «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ιερουσαλήμ, αλλά σπούδασα στην Ελλάδα, όπου ζω εδώ και 25 χρόνια. Είμαι ορθοπεδικός, αλλά πριν πάρω ειδικότητα, επέστρεψα στην Παλαιστίνη, όπου δούλεψα σε καταυλισμούς και συμμετείχα στην πρώτη Ιντιφάντα ως γιατρός και ιδρυτής μιας ομάδας επείγουσας ιατρικής βοήθειας». «Τον Ιανουάριο του 2009 βρέθηκα στο νοσοκομείο της Γάζας όπου οι γιατροί ήταν σε κατάσταση κατάθλιψης, αφού τις τρεις πρώτες ώρες του πολέμου δέχτηκαν περίπου 1.200 περιπτώσεις τραυματισμού. Οι Ισραηλινοί χρησιμοποιήσαν απαγορευμένα όπλα, ενώ η καταστροφή ήταν επίσης τεράστια στα κτίρια και στο περιβάλλον – δεν άφησαν τίποτα όρθιο». «Προσωπικά δεν ανήκω σε καμιά οργάνωση. Εκπροσωπώ τον εαυτό μου. Στην Πρέβεζα όπου ζω έχουμε κάνει μια επιτροπή αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, όμως είμαστε ανεξάρτητοι. Η Γάζα δεν με χρειάζεται τώρα ως γιατρό. Ήθελα όμως να συμμετάσχω σε αυτό το ταξίδι γιατί δίνει και ένα πολιτικό μήνυμα: ότι πρέπει να σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας. Διότι, κυρίως, ο αποκλεισμός της Παλαιστίνης είναι αυτός που μας καίει όλους και όχι η ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν πάω για ανθρωπιστικούς λόγους. Πάω να πω όχι στην κατοχή της Γάζας και όχι στον αποκλεισμό, αφού όταν μπήκα στη Γάζα είδα πως είναι αυτό: να μην έχεις ρεύμα, να χρησιμοποιείς κάρα για τη μετακίνησή σου». Τζο Μέντερς: ο επιζών «Είμαι επιζών της ισραηλινής επίθεσης στο αμερικανικό πλοίο USS Liberty το 1967, κατά τη διάρκεια του αραβοϊσραηλινού πολέμου, κατά την οποία πέθαναν 34 άνθρωποι. Έχω όμως μεγαλώσει στη Σαουδική Αραβία κι επομένως γνωρίζω για το Παλαιστινιακό όλη μου τη ζωή, αν και αυτή είναι η πρώτη ευκαιρία που είχα να κάνω κάτι για το ζήτημα». «Ο δρόμος δεν είναι μακρύς από το Liberty στη Γάζα. Η απάντηση των ΗΠΑ μετά την επίθεση στο Liberty ήταν παρόμοια με την απάντησή τους μετά την επίθεση στη Γάζα. Στην πρώτη περίπτωση, δεν έκαναν τίποτα, εκτός απ’ το να μας λένε να μην μιλάμε. Στη δεύτερη περίπτωση, η απάντησή τους ήταν να δίνουν όλο και περισσότερα όπλα στο Ισραήλ. Νομίζω ότι ο λόγος είναι το ισραηλινό λόμπι». «Αν και μετά το στρατό δούλεψα στη Μέση Ανατολή, ποτέ δεν έφτασα μέχρι το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Τώρα ξεκίνησα να συμμετέχω ενεργά στο Παλαιστινιακό, γιατί στην Αμερική μπαίνεις σε ομάδες, αλλά η χώρα είναι τόσο μεγάλη ώστε δεν μπορείς να εμπλακείς ενεργά σε κάτι αν κανείς στην κοινότητά σου δεν το κάνει. Το ταξίδι με το πλοίο μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω κάτι που έπρεπε να κάνω από καιρό. Οι υπόλοιποι βετεράνοι του πλοίου με στηρίζουν. Μερικοί νομίζουν ότι είμαι τρελός». «Αυτό που θα ήθελα να γίνει είναι να σταματήσει η κατοχή της Παλαιστίνης. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να μεταφέρω αγαθά στη Γάζα. Αυτό που πιστεύω ότι θα γίνει είναι ότι, με τόσο κόσμο, οι Ισραηλινοί δεν θα μπορέσουν να μας σταματήσουν χωρίς να προσελκύσουν αρνητική δημοσιότητα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και αν συμβεί κάτι, αν μας εμβολίσουν ή αν μας συλλάβουν, θα δουν ότι η απάντηση θα είναι πιο ισχυρή. Όπως έγινε και με το πλοίο που εμβόλισαν, το οποίο ακολούθησε η παρούσα αποστολή». Τζιν Σεντ Ονζ: ανοικοδόμηση, μετά την καταστροφή «Πάω στη Γάζα να συνεχίσω τη δουλειά που ξεκίνησα με μια οργάνωση Παλαιστινίων μηχανικών, με τους οποίους ελέγχουμε τη χρήση υλικών, τόσο συμβατικών όσο και εναλλακτικών για την ανοικοδόμηση της Γάζας. Υπάρχουν μέθοδοι κατασκευής σπιτιών από χώμα, εύκολα, γρήγορα και με μηδενικό κόστος –σε αντίθεση με τις κατασκευές που χρησιμοποιούν δυσεύρετο και ακριβό τσιμέντο». «Είμαι αραβικής καταγωγής κατά το ήμισυ και η σύζυγός μου είναι Εβραία. Όμως η πλειοψηφία των Αμερικανών δείχνουν πολύ μεγαλύτερη συμπάθεια στο στόχο των Παλαιστινίων απ’ ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι. Υπάρχουν κάποια λόμπι που υποτίθεται ότι μιλούν εκ μέρους των Αμερικανοεβραίων έχουν τη δική τους ατζέντα. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί Αμερικανοεβραίοι δεν θα μιλήσουν ανοιχτά εναντίον τους, εξαιτίας του κοινωνικού στίγματος που θα είχαν αν το έκαναν. Ακόμα και νέες οργανώσεις, όπως το J Street, την παρουσία του οποίου υποδέχομαι θετικά επειδή ανοίγει τη συζήτηση, παραμένουν σιωνιστικές οργανώσεις. Ανησυχούν πολύ μήπως πληγώσουν τα αισθήματα του Ισραήλ, όπως φαίνεται από την έκθεση Γκόλντστοουν». «Δεν ξέρω τι να περιμένω από την αποστολή –η διάθεσή μου αλλάζει από λεπτό σε λεπτό. Τη μία περιμένω ότι θα καταφέρουμε να περάσουμε. Είμαι μηχανικός, ως τέτοιος αναλύω τα πάντα και, από λογικής άποψης, δεν μπορώ να καταλάβω τι θα κερδίσει το Ισραήλ αν μας σταματήσει. Δεν θα σταματήσουν την προσπάθεια για ταξίδια. Χάνουν απλώς μεγαλύτερο κύρος στη διεθνή κοινότητα. Λογικά δεν έχει νόημα να μας σταματήσουν. Από την άλλη, πολλά από αυτά που κάνουν είναι παράλογα». Το tvxs.gr συμμετέχει στην αποστολή του «Στόλου της Ελευθερίας»