Σούζα το τρίκυκλο!
Bρήκε την ευκαιρία μια φωνακλού διαχειρίστρια με την κατεδάφιση του «Αναστασιάδη» να αδειάσει τα σκουπίδια της πυλωτής της στα συντρίμμια. Ταυτόχρονα ήρθε και ο «στόλος» τρικύκλων των γύφτων που άρχισαν να φορτώνουν ότι μπορούσε να πουληθεί.
Το τρίκυκλο φορτώθηκε τόσο που σηκώθηκε… σούζα!
(Να σημειωθεί πως οι γύφτοι θελήσαν να πάρουν και τα παλιοσίδερα από την κατεδάφιση αλλά υπήρξε άρνηση από το δήμο μας, ο οποίος απλά θα τα πετάξει.)
Κώστας Κρικέλης
Σχόλια
Εμένα αυτή η εικόνα με πλημμύρισε με ένα αίσθημα νοσταλγίας. Θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια στο χωριό μου. Τους βλέπαμε να γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι, να πουλάνε καλάθια, κόσκινα ή να λένε τη μοίρα. Η πιο καλή περίπτωση όμως ήτα ο αρκουδιάρης. Μια φορά που πέρασε ένας με την αρκούδα του μπροστά από το σχολείο σε ώρα διαλείμματος, ο δάσκαλος μας έχασε από το σχολείο. Ακολουθήσαμε τον αρκουδιάρη σε όλους τους δρόμους του χωριού. "Λεύτερη κι ανέμελη η ψυχή τους, πέραως πέρα οι κάμποι είναι δικοί τους" που λέει και ο Μαρκόπουλος στα τραγούδια του θεσσαλικού κύκλου.
"Γύφτους" τους λέγαμε κι εμείς τότε. Σήμερα προτιμώ να τους αποκαλώ Τσιγγάνους οι Ρομ ή Ρομά.
Το γύφτος ή κατσίβελος είναι ένα διαχρονικό απαξιωτικό κοινωνικό στερεότυπο γιατό και το αποφεύγω.
Σήμρα ασκούν κυρίως το επάγγελμα του παλιατζή. Παραμένουν συμπαθείς και χρήσιμοι άνθρωποι, πολύπαθοι και πολυδιδαγμένοι. Μια τσιγγάνικη παροιμία λέει:"Όποιος παλλά παθαίνει, πολλά μαθαίνει και όποιος πολλά μαθαίνει, πολλά παθαίνει".
φιλάκια
Κ. Κρικέλης
Υ.Γ. 1 Κώστα, τελικά το κατέβασε το τρίκυκλο ή το οδήγησε σούζα; Απ' αυτούς όλα να τα περιμένεις...
Υ.Γ.2. προς τον ανώνυμο προσχολιάσαντα: είναι απίστευτη η δύναμη αυτής της παροιμίας! Έτσι ακριβώς συμβαίνει πάντα!
Δεν παίζονται οι δικοί σου!!!
Κ. Κρικέλης
(Το γεγονός ότι ο δήμος Αμπελοκήπων δεν επέτρεψε στους γύφτους να πάρουμε τα παλιοσίδερα ενώ θα πεταχτούν δεν σχολιάστηκε μέχρι στιγμής. Οι "γυφτολόγοι" μας ενόχλησαν)
FF
FF
Κάπου διάβασα παραπάνω σε σχόλιο για μπαλαμό και τί μου θύμισε;
Δεν έχω τόπο, δεν έχω ελπίδα,
δε θα με χάσει καμιά πατρίδα
και με τα χέρια μου και την καρδιά μου
φτιάχνω τσαντίρια στα όνειρά μου
Νάις μπαλαμό, νάις μπαλαμό
και το λουμνό τ'αφεντικό
νάγια δόμλες ατzέι μπαλαμό
Και τα γκανίκια μας όταν χορεύουν,
με χασταρώματα που σε μαγεύουν,
κουνάνε σώματα και τα πιτέ τους,
μέσα σε κλείνουνε στις αγκαλιές τους.
Νάις μπαλαμό, νάις μπαλαμό,
και το λουμνό τ'αφεντικό
νάγια δόμλες ατzέι μπαλαμό
Μπορείς αγαπητέ μου μπλογκάρχη να το προσθέσεις και σαν μουσική;
Και βέβαια ενοχλούμαστε,όλα τα ΠΑΟΚ-ια
ΕΛ ΣΙΝΤ.ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.
Δεν ειναι μόνο του δηλαδή ?
Αυτος τσιγγανος ,και εγω Α1 διαβαθμισμενος,θυμαστε τους παλιους φακελους.
Πηγαιναμε για το πεδιο βολης φορτωμενοι και οι παλιοί τον εβαζαν να τραγουδά το"τι φταιω και γω αν ειμαι τσιγγανο εχω και γω μια καρδια που ξερει ναγαπα".Ειχε και καλη φωνη.
Δεν ζητουσε ποτε ουτε καν εξοδο,γιατι ελεγε οτι τον περιμεναν εξω γυφτοι να τον καθαρισουν. Ειχε κλεψει μια γυφτισα -δικες του εκφρασεις- και τα αδερφια της, του την ειχαν στημενη.
Τον ειχαν τρελλανει στο "πηδημα".
Βρεθηκαμε λιγο αργοτερα σε ενα φυλακιο και σε καναδυο περιπτωσεις δεν αφησα να τον κακομεταχειριστουν.Για δυο μηνες,ηταν συνεχεια διπλα μου, φιλαρακι,να μου λεει δικες του ιστοριες,ακατανοητα και απεριγραπτα για τον δικο μας κοσμο.Μικρα παιδια σε μεγαλα σωματα.
Καλοκαιρι,10 χρονια μετα περιπου γυριζω απο την οικοδομη,περπατω επι της Σκεπαρνη για το σπιτι μου.Προσπερνω ενα DATSUN,που διαλαλει την πραματεια του "παρε καλε κυρια καλες πατατες-εχω".
Ξαφνικα και ενω ειμαι,μερικα μετρα μπροστα ,ακουω αντι για το καλες πατατες εχω,απο το μεγαφωνό του, μια κραυγη. ΣΕΙΡΑΑΑΑΑ.
Γυρναω και βλεπω εναν μαυριδερο να ορμαει προς τα πανω μου με τα χερια ανοιχτα.Παει μας φαγανε λεω. Ο ΚΑΝΑΠΙΤΣΑΣ μπροστα μου ,με καταμαυρα μαλλια ο ατιμος και την χαρα στο προσωπό του.Αγκαλιαστηκαμε,μιλησαμε, παντρευτηκε την γυφτισα -δικα του λογια-που ειχε κλεψει ,ειχε και δυο παιδια. Γελασε οταν του ειπα πως, τωρα ειμαι και γω γυφτος,γιατι ετσι φωναζουν τους σιδεραδες στην οικοδομη.
Τα δυσκολα ηταν στον αποχαιρετισμο,που ηθελε να μου φορτωσει ολοκληρο τσουβαλι πατατες γιατι, δεν ξεχασε ελεγε, το τι εκανα γιαυτον.
Τελικα συμβιβαστηκαμε στην μια σακουλα,ναχω κατι απαυτον.
Το θυμαμαι παντα ,γιατι ειναι σημαντικο οι ανθρωποι να εχουν μνημη και φυσικα αυτος ο παντα παιδι τσιγγανος μου εδωσε οτι πιο ομορφο,την αισθηση οτι τιποτα δεν παει χαμενο και υπαρχουν ανθρωποι που δεν ξεχνουν πολλα χρονια μετα.